Rekolekcje dla dzieci i młodzieży szkolnej w Lubinie

W dniach 23-24.-3.2024r. w Parafii Prawosławnej Świętej Trójcy w Lubinie odbyły się rekolekcje wielkopostne dla dzieci i młodzieży szkolnej. Nastał początek Wielkiego Postu. Pierwszy tydzień wielkopostnych nabożeństw jutrzni, godzin, powieczerza z czytaniem Wielkiego Kanonu Pokutnego  Świętego Andrzeja z Krety oraz Liturgie Uprzednio Uświęconych Darów, zgromadziły wiernych, dzieci i młodzież naszej parafii. Wsłuchując się i przeżywając teksty modlitw, rozpoczęliśmy drogę duchowego i fizycznego wysiłku, zwracając szczególną uwagę na znaczenie prawdziwego postu w naszym życiu.  Podczas jednego z wielkopostnych nabożeństw usłyszeliśmy słowa: “Pośćmy przyjemnym postem, miłym Panu, a prawdziwym postem jest odrzucenie złych rzeczy, powstrzymanie języka, odrzucenie gniewu, odłączenie żądz, obmowy, fałszu, naruszania przysięgi, tych spraw odrzucenie jest prawdziwym i przyjemnym Bogu postem” (Stichira poniedziałku tonu 3). Rekolekcje dla uczniów Międzyszkolnego Punktu Katechetycznego w Lubinie rozpoczęto w sobotę 23 marca br. w sali katechetycznej przy lubińskiej parafii. Spotkanie rozpoczęto wspólną modlitwą, po czym uczestnicy spotkania mieli możliwość wysłuchania prelekcji ks. prot. Bogdana Repeły dotyczącej rozważań wielkopostnych, istoty i znaczenia Wielkiego Postu w życiu chrześcijanina. Ks. Bogdan zachęcał prawosławną młodzież do życia liturgicznego oraz do aktywnego życia cerkiewnego, przedstawiając możliwości, przykłady, sposoby do realizowania się  młodzieży w życiu Cerkwi. Zachęcał do współpracy z Bractwem Młodzieży Prawosławnej, a także z Prawosławnymi Mediami Internetowymi: Gazety, Portalu i Radia Głos Wiary. Po wykładzie lubińskie parafialne Bractwo Młodzieży Prawosławnej przedstawiło zgromadzonym projekcję filmową o tematyce 100-lecia autokefalii PAKP w Polsce, przygotowując uczestnikom spotkania karty pracy, dzięki którym zdobyta wiedza została utrwalona. W taki sposób zachęcono prawosławną młodzież do aktywnego działania w ramach przygotowań do obchodów 100-lecia autokefalii PAKP w Polsce. Po bloku tematycznym dotyczącym rozważań wielkopostnych i historii PAKP w Polsce nastąpił czas na wspólny poczęstunek ora zawody  tenisa stołowego. Następnie wszyscy udali się do Cerkwi na wieczorne nabożeństwo. Tego dnia wszyscy zgromadzeni przystąpili do Sakramentu Spowiedzi. Młodzież aktywnie uczestniczyła w nabożeństwie czytając teksty liturgiczne, a także śpiewając podczas nabożeństwa wraz parafialnym chórem dziecięcym prowadzonym przez Michała Repełę. Po wieczerni przeczytano prawiło pred pryczaszczenijem – modlitwy przed przystąpieniem do Sakramentu Eucharystii. Kolejnego dnia w niedzielę wszyscy uczestnicy rekolekcji przystąpili do Sakramentu Eucharystii. Na zakończenie proboszcz parafii, ks. Bogdan podziękował dzieciom i młodzieży za udział w rekolekcjach, życząc Błogosławieństwa Bożego oraz wytrwałość w wielkopostnych postanowieniach oraz godnego, świadomego i duchowego przeżywania Święta Zmartwychwstania Pańskiego.

 

Lena Repeła




Wielki Kanon Pokutny Świętego Andrzeja z Krety

Początek Wielkiego Postu: Wielki Kanon Pokutny Świętego Andrzeja z Krety:

Pn-Czw: ( 18-21.03.2024r. ) – godz. 17:00. 




Pielgrzymka do świętych miejsc Gruzji

Z informacyjnych działań Ekscelencji, Najprzewielebniejszego Jerzego, Arcybiskupa Wrocławskiego i Szczecińskiego Parafia Prawosławna Świętej Trójcy w Lubinie organizuje się w pielgrzymkę do świętych miejsc Gruzji. Chętnych zapraszamy do kontaktu pod nr tel. 503-72-20-02.

Program pielgrzymek do Gruzji, maj 2024 roku

Program pielgrzymki: GRUZJA -„ZIEMIA WYBRANA PRZEZ BOGA”.
Dzień 1
– zbiórka na lotnisku, wylot do Gruzji.
Dzień 2
– przylot do Tbilisi. Transfer do hotelu, odpoczynek.
10:00 – śniadanie. Po nim całodzienne zwiedzanie Tbilisi:
 Sobór Patriarchalny Cminda Sameba (Trójcy Świętej). To główna katedra gruzińskiej Cerkwi, w której
nabożeństwa odprawia sam Katolikos.
 Cerkiew Metechi – tu pochowano św. Szuszanik, pierwszą gruzińską męczennicę.
 Most Metechi 100.000 męczenników i cerkiewka św. Abo – patrona Tbilisi.
 Abanotubani – dzielnica łaźni tureckich z niespodzianką. Obiad.
 Cerkiew Sioni (VI w.) z oryginałem krzyża św. Nino i relikwiami ap. Tomasza. Coffee break.
 Cerkiew Anczishati (VI w.) czyli „ikona z Anczi”. To najstarsza cerkiew Tbilisi.
 Kolacja.
Dzień 3
9:00 – Św. Liturgia, po niej wyjazd do Kachetii:
 Bodbe – monaster zbudowany miedzy IV a IX stuleciem. Znajduje się tu cerkiew postawiona nad
grobem krzewicielki gruzińskiego chrześcijaństwa św. Nino. Coffee break.
 Zakupy na bazarku „U Dziadka”. Obiad.
 Signagi – miasto znanego ze swego przepięknego, tarasowego położenia na zboczu góry, wąskich
uliczek oraz twierdzy z 28 basztami. Otwiera się stąd niezapomniany widok na Dolinę Alazani. Kolacja.
 Powrót do Tbilisi – kolacja.

Dzień 4
9:00 – śniadanie i wyjazd w głąb Kachetii:
 Ninocminda (VI w.) – jeden z najstarszych zabytków architektury wczesnochrześcijańskiej. Obecnie
jest tu żeński monaster.
 Wspaniały skalny kompleks monasterski Dawid-Garedżi. Został założony w pierwszej połowie VI w.
przez św. Dawida Garedżi, jednego z 13 Syryjskich Ojców.
 Obiadokolacja w Rustavi.
 Tbilisi by night przy pomocy kolejki linowej.
Dzień 5
9:00 – śniadanie. Po nim wyjazd do Gori i w jego okolice. Miasto to znane jest na całym świecie jako miejsce
urodzin Stalina. Obecnie znajduje się tu jego muzeum, po obejrzeniu którego większość turystów jest
rozczarowana. Zaproponujemy więc Państwu atrakcje ciekawsze:
 Dzweli Kanda – jedyny na świecie prawosławny monaster z liturgią aramejską.
 Monaster Samtawisi znany ze swoich wspaniałych fresków.
 Uplisciche – skalne miasto funkcjonujące już może nawet od X w. p.n.e. do czasów późnego
średniowiecza. Liczy już więc 3 tysiące lat! Coffee break.
 Stara Winnica – zwiedzanie oraz biesiada z degustacją.
Dzień
9:00 – śniadanie. Po nim wyjazd „Gruzińską Drogą Wojenną” w kierunku Kazbegi. Została ona zbudowana
w celach wojskowych, handlowych i gospodarczych, przecinając grzbiet Kaukazu oraz łącząc Tbilisi z Rosją.
W „Bohaterze naszych czasów” opisał ją Lermontow:
 Ananuri – to jeden z najważniejszych zabytków gruzińskiej architektury. Ogromne wrażenie robią
wyryte na jej ścianach starogruzińskie inskrypcje oraz cudowne położenie nad sztucznym,
turkusowym zalewem.
 Przełęcz Krzyżowa (2380 m). Dojeżdżamy do Kazbegi, skąd już widać Kazbek (5033 m). Tuż obok
Kazbegi jest wioska Gergetis. Obiad.
 Nad wioską króluje słynna XIV-wieczna cerkiew Świętej Trójcy „Cminda Sameba” (2200 m), do której
dotrzemy samochodami terenowymi. Coffee break.
 Pasanauri – kolacja.
Dzień 7
9:00 śniadanie. Następnie wyjazd kilkanaście kilometrów za Tbilisi do Mcchety, dawnej stolicy Gruzji i kolebki
jej chrześcijaństwa. To także historyczne miejsce działalności równej apostołom Św. Nino. Monastery
i sobory Mcchety są na liście UNESCO:
 Cerkiew Dżwari (krzyż) będąca jakby przedłużeniem pionowej skały. Cerkiew – perła gruzińskiej
architektury chrześcijańskiej, stanowi od VI wieku wzór dla wszystkich innych cerkwi w Gruzji.
 Monaster Samtawro – wybudowany w IV wieku przez króla Miriana, na miejscu pierwszej siedziby
św. Nino. W monasterze jest mnóstwo świętości: cudowna ikona Iwerskiej Bogarodzicy, cudowna
ikona św. Nino, groby świętych króla Miriana i królowej Nany, relikwie św. Szio z Mgwime oraz grób
ojca Gabriela, do którego pielgrzymują tłumy wiernych. W grudniu 2012 roku odbyła się jego
kanonizacja. Obiad.
 Monaster Sweticchoweli (Życiodajny Słup). Jest to katedralna, patriarsza cerkiew Gruzińskiej Cerkwi
Prawosławnej, była rezydencja jej patriarchów – Katolikosów. Na tym miejscu, za radą św. Nino, król
Mirian zbudował pierwszą gruzińską cerkiew. Obecna budowla pochodząca z XI wieku, jest miejscem
przechowywania wielkiej świętości – Chitonu Zbawiciela – szaty, o którą pod krzyżem rzucano los.
Dzięki temu Mcchetę nazywają Drugą Jerozolimą.
 Monaster Szio-Mgwime. Zgodnie z tradycją, pierwsza monasterska wspólnota w Gruzji została
założona w VI wieku przez św. Szio, jednego z pierwszych misjonarzy i propagatorów chrześcijaństwa
w tej części świata. Najważniejsza budowla monasteru, to cerkiew św. Jana Chrzciciela z VI w. Z tego
samego okresu pochodzą też cele, wykute przez mnichów w pionowej skale. Kolacja.
Dzień 8
9:00 – śniadanie i dalszy ciąg zwiedzania Tbilisi:
 Zakupy na bazarze.
 Góra Mtacminda z grotą i cerkwią Mama-Dawiti, postawioną w miejscu, w którym w VI wieku
mieszkał św. Dawid Garedżi. Tuż obok znajduje się cmentarz będący gruzińskim panteonem
narodowym. Obiad.
 Czas wolny.
 Kolacja pożegnalna: Wieczór Gruziński z muzyką i tańcami.

Dzień 9
– Wymeldowanie z hotelu i transfer na lotnisko.

Foto: Paweł Krysa

 

 

 




Święto Epifanii

Święto Epifanii – 19.01.2024r.

Woda w zależności od spojrzenia na nią ma wiele znaczeń i definicji. Dla jednych jest wzorem chemicznym, dla innych cieczą uzyskiwaną przez pokręcenie gałki kranu. Ona oczyszcza i rozpuszcza, poi i orzeźwia, warunkuje rozwój roślin, łagodzi upał i żar słońca i ma wielkie znaczenie higieniczne”. Jednak kwintesencję znaczenia wody, jej istoty, przeznaczenia i znaczenia dla całego kosmosu odnajdujemy w świątyni. W Jej religijnym doświadczeniu i w Biblii, woda jest zawsze OBRAZEM ŚWIATA (…), jego PRIMA MATERIA, podstawowym elementem. Bez wody nie ma życia i zatem jest ona ,,zasadą życia”. Tym samym jest ŻYCIEM. Wszelako będąc życiem, jest ona także w upadłym świecie obrazem ,,śmierci”, tym strasznym żywiołem destrukcji, nad którym człowiek nie ma władzy”. W każdej chwili może ujawnić swą niszczycielską siłę i być bezpośrednią przyczyną pozostawiając po sobie śmierć i zgliszcza. ,,I wreszcie woda jako środek oczyszczający i odnawiający jest także obrazem oczyszczenia i odrodzenia”. Z wodą spotkamy się w drugim wersecie Księgi Rodzaju, w której czytamy: A ziemia była pustkowiem i chaosem; ciemność była nad otchłanią, a Duch Boży unosił się nad powierzchnią wód (Rdz 1, 2). „Święty Duch unosił się nad wodami przez oddech ust Świętego Jedynego i na jego rozkaz”; jak gołąb unoszący się nad jego gniazdem”. „Widzimy więc Ducha Bożego unoszącego się nad wodami i przygotowującego do wydania życia”. Po ukończeniu tworzenia, dnia pierwszego Bóg rzekł: Niech powstanie sklepienie pośród wód i niech oddzieli wody od wód! Uczynił więc sklepienie pośród wód, i oddzielił wody pod sklepieniem od wód nad sklepieniem; i tak się stało (Rdz 1, 6-7). W tych wersetach widzimy ,,rozdzielenie pomiędzy wodami górnymi i sklepieniem niebieskim, i tak jest między sklepieniem, a wodami na powierzchni ziemi. Stąd uczymy się, że górne wody utrzymują się dzięki słowu Króla”. Woda jawi się tutaj środkiem do ujawnienia mocy Bożej. ,,Bóg stwarzając, wykracza poza zwykłe ukształtowanie świata (…). Każdy budując dom będzie się starał położyć fundament na mocnym gruncie, na skale. Bóg jednak ziemię na morzach osadził (Ps 23, 2) jednak osadził ją mocno”. Z wodą i jej mistycznym znaczeniem spotkamy się również w drugim dnu tworzenia, kiedy czytamy: I nazwał Bóg sklepienie niebem (Rdz 1, 8). ,,Słowo oznaczające niebo – szamajim – mówi o składnikach, z których zostało stworzone. Ogień – esz i woda – majim. Ogień reprezentuje sprawiedliwość. Woda jest symbolem miłosierdzia. Niebo, które jest siedzibą Bożej chwały zawiera w sobie obie te cechy”. Ziemia staje się suchym lądem. Zostaje uwolniona z wód, które znalazły swoje miejsce w stworzonym świecie. Bóg nazwał je morzem. ,,Na starożytnym Bliskim Wschodzie morze jest uważane za wrogą moc. Obok ciemności jest ona chaotyczną siłą, którą Bóg Stwórca ujarzmia, poskramia i zamyka we wskazanych jej granicach. Według starego testamentu Bóg jest tym, który tego dokonał i ciągle dokonuje. Zamyka On praocean w komorach (Ps 32, 7), ucisza szum morza (Ps 64, 8), poskramia jego bunt (Ps 88, 10), skreślił wodą granice (Ps 103, 9), wydmę, której nie wolno przekroczyć (Jr 5, 22)”. Poza tym w obrazowym języku Pisma Świętego woda jest tym materiałem, który służy do wielu porównań. Mówi się o potokach mądrości i mądrej mowy (Prz 18, 4; Syr 21, 13), o małżonce i potomstwie, jako źródłach naturalnego życia (Prz5, 15-18; Lb 24, 7), jak też o wodzie jako obrazie przemijania. Stare Przymierze obfitujące również w typy wody przynoszącej zbawienie. Cztery rzeki w raju (Rdz 2, 10-14) interpretowane są jako symbole czterech Ewangelii, które płyną w cztery strony świata i są typem naszego ponownego odrodzenia. Podobnie należy rozumieć wydarzenia nad Morzem Czarnym, gdzie Egipcjanie giną w falach, a dzieci Izraela przechodzą je suchą nogą. Cud wyprowadzenia wody ze skały (Wj 17, 18) wskazuje na wszystkie sakramentalne źródła zbawienia, które otworzył dla nas Chrystus. Także studnie patriarchów mają głębokie znaczenie symboliczne wskazując na niewyczerpane głębiny świętych tajemnic. Z kolei liczne obrzędy obmycia wodą i pokropienia w nią w liturgii żydowskiej, przygotowują na to, co przyniesie Nowe Przymierze w zakresie łaski i wewnętrznej czystości”. Owa, religijna symbolika wody, mająca źródło w naocznych, naturalnych i nadnaturalnych jej cechach przenika przez Biblię i wszystkie jej opowiadania o stworzeniu, upadku i zbawieniu”. I tak w Starym Przymierzu uzdrowienie fizyczne za sprawą cudownej mocy proroków lub jakiegoś anioła, niekiedy bywały połączone z kąpielą. Tak było z uzdrowieniem Naamana Syryjczyka w Jordanie (2 Krl 5, 1-15) i uzdrowieniem tych, którzy wchodzili do sadzawki Owczej nazwanej po hebrajsku Betezda (J 5, 4)”. Ze zbawczym znaczeniem wody spotykamy się również u proroków. ,,Zwłaszcza Izajasz z radością przepowiadał o wodzie zbawienia: Wy zaś z weselem wodę czerpać będziecie ze zdrojów zbawienia (Iz 12, 3); O, wy wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody (Iz 55, 1). Izajasz wielokrotnie podkreśla cudowność, zupełną niezwykłość tych upragnionych źródeł. Wytryskują na spragnionej glebie i wyschniętej ziemi (Iz 44, 3). Z gwałtowną siłą torują sobie drogę, jak gwałtowny potok (Iz 59, 19). Oprócz tego ci święci prorocy oglądali miasto Boże (Ps 46, 5). Żywa woda podkreśla przeciwieństwo między wodą płynącą a stojącą. Dokładniej przedstawia ten obraz Ezechiel (Ez 47, 1-22). Prorok ogląda źródło, którego wody wychodzą spod prawej ściany świątyni i urastają do rozmiarów potoku. Potok ten wszędzie rodzi życie”. „Dokądkolwiek woda wypłynie – pozostają przy życiu. Woda ta nawet wskrzesza. Żywa woda, która płynie z Jerozolimy, płynie nie tylko na wschód, ale także na zachód, i nie tylko przez jakiś czas, latem i zimą. Wpływające z Syjonu błogosławieństwo popłynie daleko w świat”. Należy zaakceptować jeszcze jedno znaczenie wody z jakim spotykamy się w Starym Testamencie. Otóż w Psalmie 17 czytamy: Wyciągnął mnie z wód wielkich (Ps 17, 17). Dla króla Dawida ,,wody wielkie” jawią się jako jego osobista bezradność wobec nienawiści i zagrożenia ze strony wrogów. A ratunek z tych opresji Dawid upatruje tylko w Bogu. Z bardzo mistycznym znaczeniem wody spotykamy się również w Nowym Testamencie, w którym woda jawi się przedmiotem łaski (J 3, 5) i wewnętrznego oczyszczenia. Sam Chrystus mówi: Jeśli ktoś jest spragniony, a wierz we Mnie – niech przyjdzie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza. A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego (J 7, 37-39). ,,Apokalipsa przedstawia eschatologiczne spełnienie tej obietnicy Boskiej w całej uszczęśliwiającej wspaniałości: Paść ich (tj. odkupionych)będzie Baranek, który jest pośrodku tronu, i prowadzi ich do źródeł wód życia (Ap 7, 17). Następnie Bóg ukazuje św. Janowi Rzekę wody życia, lśniącą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka. Pomiędzy rynkiem miasta a rzeką, po obu brzegach, drzewo życia (Ap 22, 1-2). Jezus wszystko to, czym obdarzył rodzaj ludzki nazywa ,,wodą życia”. Jak sam powiada do Samarytanki: Kto zaś będzie pił wodę, którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskującym ku życiu wiecznemu (J 4, 14).

Podobnie jak w Starym Testamencie, tak i w Nowym woda jawi się również jako materia będąca na usługach Boga, przez którą Bóg ujawnia swoją moc i chwałę. Dzieje się tak na weselu w Kanie gdzie Chrystus w cudowny sposób zmienia wodę w wino (J 2, 1-12) lub gdy Jezus chodzi po morzu (Mk 6, 45-52; J 6, 16-21; Mt 14, 22-33) jak też w momencie, gdy na oczach sparaliżowanych strachem uczniów Chrystus ucisza burzę (Łk 8, 22-25; Mt 8, 23-27; Mk 4, 35-41). Woda wypływa również z przebitego boku Zbawiciela wiszącego na krzyżu. ,,W okresie patrystycznym krew i wodę wypływającą z boku uważano za symbol sakramentalny Eucharystii i chrztu”. Szczególnego i bardzo ważnego znaczenia nabiera woda, gdy jest rozpatrywana w aspekcie chrztu. ,,Gdy Jan, Poprzednik Pański, chrzcił w Jordanie, jego działalność była bezpośrednim przygotowaniem niezwykłego wydarzenia, które miało nastąpić: Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Święty Duch zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębia, a z nieba odezwał się głos: Ten jest Syn mój umiłowany, w tobie mam upodobanie (Łk 3, 21-22). Tak więc po raz drugi unosił się Duch Boży ponad wodami. ,,Na początku” zdarzyło się to przy stawaniu natury, ale już jako przepowiednia przyszłej tajemnicy. Teraz zaś dokonuje się to przy dziele zbawienia ludzkości. Teraz nieskalana gołębica, będąca postacią Ducha Bożego, ukazuje się nad Synem Bożym, który przez swoje wejście do Jordanu uświęcił wszystkie wody mające służyć ponownemu narodzeniu się ludzi. Dzięki temu żywiołowi stajemy się dziećmi Bożymi. Chrzest, którego udzielał Jan był chrztem pokuty. Woda chrzcielna oczyszczała, wyzwalała człowieka. Chrystus nie potrzebował chrztu, gdyż był całkowicie bezgrzeszny i tylko ze względu na swoją pokorę poddał się ochrzczeniu przez Jana. Przyjąwszy jednak chrzest z wody nie On został przez nią uświęcony, ale sam uświęcił żywioł wody, a wraz z nim cały świat (…). W tym dniu upadły świat zostaje na nowo stworzony. Chrystus zanurza się w wodzie, żeby ją oczyścić, ożywić, uświęcić, zniszczyć gnieżdżące się w niej demony. Święty Duch w postaci gołębicy ocienia wodę, tak jak przy stworzeniu świata, kiedy to Duch Boży unosił się nad wodą. Jak wyjaśnia św. Bazyli Wielki, nie tylko unosił się nad wodą, lecz jakby uświadamiał jej możliwość zrodzenia życia, czynił ją życiodajną, ogrzewał ją, jak kwoka swym ciepłem pobudza do życia pisklęta. Również nad Jordanem Święty Duch przekazuje wodom łaskę i moc rodzenia życia w sakramencie chrztu, czyni je ,,wodami tryskającymi w życie wieczne”. W odczytaniu mistycznego znaczenia wody przychodzi nam z pomocą również ikona ,,Chrztu Pańskiego”. Ten, który wziął na siebie grzechy świata, według wyrażenia pieśni święta ,,okrył się wodami Jordanu”. Zbawiciel jest przedstawiony stojącym jakoby na tyle wody, jak w pieczarze. W ten sposób daje do zrozumienia, że w wodzie pogrążona jest nie część Jego ciała, a całe ciało, na obraz pogrzebu Chrystusa, gdyż chrzest symbolizuje śmierć Pana. Na znak, że Chrystusowi przynależy inicjatywa w tym co się dzieje, że to On – władca przyszedł do sługi prosząc o chrzest, Zbawiciel prawie zawsze przedstawiony jest idącym lub wykonującym ruch w kierunku Jana Chrzciciela równocześnie pochylając głowę pod jego rękę. Chrystus błogosławi ręką okrywającego Go wody Jordanu, uświęcając je przez swoje w n ich pogrążenie. Odtąd woda staje się obrazem nie śmierci, a narodzin do nowego życia.

Woda: oczyszczenie, pokuta, przebaczenie. Woda: życie, śmierć i wrota do Królestwa Bożego, gdyż Chrystus mówi: Kto nie narodzi się z wody i ducha nie może wejść do Królestwa Bożego (J 3, 5). Chrystus ustanawia sakrament chrztu dla każdego z nas i analogicznie do chrztu Jezusa w Jordanie woda i jej mistyczne znaczenie odgrywa bardzo ważną rolę. Jej sakramentalne znaczenie przechowywane jest w Cerkwi. ,,Słowa dziękczynienia i błogosławieństwa wypowiadane nad wodą podczas chrztu, oznaczają że reprezentuje ona ,,materię” świata daną nam w imię życia i w imię tego, byśmy partycypowali w życiu Bożym”. ,,Poświęcenie wody nie jest więc przygotowaniem do sakramentu, a początkiem jego realizacji i symbolicznym przedstawieniem jego głębi. Woda prowadzi do stworzenia, poprzez upadek do wrót Królestwa Bożego. Dlatego warto przyjrzeć się przynajmniej kilku prośbom przy poświęcaniu wody:

  1. ,,O uświęcenie tej wody mocą, działaniem i zstąpieniem Świętego Ducha, do Pana módlmy się”. Duchowny odwołuje się tu bezpośrednio do aktu stworzenia kiedy Duch Boży unosił się nad wodami i prosi, aby Trzecia Osoba Trójcy Świętej również dzisiaj zstąpiła na wodę chrztu i przygotowała ją do wydania życia.
  2. ,,Aby została jej zesłana łaska zbawienia i błogosławieństwa Jordanu, do Pana módlmy się”.
  3. ,,Aby zstąpiło na tą wodę oczyszczające działanie wyższej nad wszystko istoty Trójcy Świętej, do Pana módlmy się”.
  4. ,,Aby była zdolną odpędzać wszelkie zasadzki wrogów widzialnych i niewidzialnych, do Pana módlmy się”. Kapłan zwraca się do Boga z prośbą o uczynienie z wody oręża wypędzenia szatana.

Chrystus bowiem w czasie swego ziemskiego życia, zmienia niszczycielski żywioł wód (potop, Morze Czerwone) w nośnik łaski i oczyszczenia dla każdego z nas: ,,… Ty wody Jordanu uświęciłeś z nieba zesławszy Świętego Twego Ducha, i skruszyłeś głowy gnieżdżących się tam węży. Ty przeto, przyjacielu człowieka, Królu, przyjdź i teraz przez zstąpienie Świętego Twego Ducha uświęć Tę wodę”. Jest to modlitwa epiklezy, bezpośrednie przywołanie Świętego Ducha ku poświęceniu wody. Tego cel wyraża krótka trzykrotnie wypowiadana modlitwa, podczas której duchowny błogosławi wodę, jednocześnie zanurzając w niej swą rękę: „Niech zostaną skruszone pod znakiem Twego krzyża wszystkie przeciwne moce.

Jak mówi Paul Evdokimov: „Przez epiklezę – wezwanie, woda zostaje oczyszczona ze wszelkiego złego wpływu i otrzymuje moc uświęcającą. Woda nie jest po prostu podniesiona przez Ducha do poziomu czynnika Jego działania lub przyczyny instrumentalnej, ale Święty Duch zstępuje na nią. Według św. Cyryla Jerozolimskiego, woda jest teraz złączona ze Świętym Duchem, którego działanie dokonuje się w niej i przez nią.

,,Materia jest przenikana przez Energię Świętego Ducha czyniąc ją ,,Bogonaśną”.

,,Tak jak katechumen wyrzeka się szatana, tak prosimy by woda, która jednoczy nasze życie z tym światem (bez wody nie ma życia) była wolna od diabelskiej siły. Następuje to w modlitwie, która dużo mówi również o mistyce wody: ,,Modlimy się do Ciebie Panie, aby odstąpił od nas wszystkie napowietrzne i nie wyjawione ułudy, i niech nie ukryje się w tej wodzie ciemny demon, ani też niech nie zejdzie razem z chrzczonym zły duch, zamroczenie myśli i bunt myśli wzniecający. Lecz Ty, władco wszystkich, okaż tę wodę wodą zbawiciela, wodą uświęcenia, oczyszczeniem ciała i ducha, wybawieniem z więzów, odpuszczeniem grzechów, oświeceniem dusz, kąpielą odrodzenia, odnowieniem ducha, darem usynowienia, szatą niezniszczalności i źródłem życia… Objaw się, Panie, w tej wodzie i pozwól przemienić się w niej temu, który zostanie ochrzczony, aby się wyzbył starego człowieka, śmiertelnego z powodu pożądania ułudy, a przyoblekł się w nowego odnowionego według obrazu Twego, który go stworzył, ażeby zjednoczywszy się w podobieństwie Twojej śmieci, poprzez chrzest stał się także uczestnikiem zmartwychwstania…”. Jak widzimy podkreślony został udział w sakramencie chrztu całego Kościoła, wszechświata. Prosimy o oczyszczenie nas samych, wody i katechumena. Poświęcenie wody jest więc etapem duchowego odrodzenia wszechświata, człowieka, materii”. Na zakończenie powróćmy do świętej Epifanii, gdyż dla prawosławnego chrześcijanina, pełna mistycznego znaczenia wody ma bezpośrednie przełożenie na życie codzienne. ,,Podczas Chrztu Pańskiego Cerkiew święci wodę w rzekach i źródłach. Podczas święcenia Cerkiew, mocą swej wiary, wzywa by ,,zstąpiło na nią błogosławieństwo Jordanu”, by była ona darem uświęcania, wybaczenia grzechów, uzdrowienia dusz i ciał oraz pomocą w każdej potrzebie. Poświęcenie wody w dniu święta Jordanu nazywa się ,,Wielką Agiasmą” (Wielką Świątynią). Skrapiane są nią nasze domy, pijemy ją w momentach trudnych w naszym życiu – choroby, załamania duchowego, itp. Wielka Agiasma przyjmowana z wiarą przynosi ulgę. Za ten wielki dar jaki przynosi święty Jordan wierzącemu człowiekowi i całemu światu Świta Trójco Chwała Tobie”.

Poświęcenie wody Woda jest niezbędna do życia nie tylko człowiekowi, ale i wszelkiemu stworzeniu. Prócz życiodajnych, biologicznych funkcji, z dawien dawna przypisywano jej żywotwórczą moc i cudowne właściwości. W środowisku Starego Testamentu i w gorącym klimacieWschodu woda miała znaczenie większe aniżeli u nas. W PiśmieŚwiętym woda była symbolem dobrobytu i pokrzepienia

(Iz 30,23; J 4,14; Ap 22,17), oczyszczenia: Pokropię was czystą. wodą., abyściesię stali czystymi i oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszystkichwaszych bożków (Ez 36,25; l P 3,21), i żyzności (Lb 24,6). Cerkiewprawosławna wierzy, że poświęcona woda ma znaczenie także dladuszy człowieka. Woda jest materią wielu sakramentów i czynności świętych: św. Chrztu, poświęcenia świątyń, domów i rozmaitych przedmiotów. Znane są dwa rodzaje jej poświęcenia: małe i wielkie.

Małe poświęcenie wody, dokonywane jest: w dniu Proischożdenija czestnych drew Kresta Hospodnia (Wyniesienia relikwii Świętego Krzyża) – 1/14 sierpnia, w dniu Prepołowenija (Połowy Pięćdziesiątnicy), czyli na 25 dni przed Zesłaniem Świętego Ducha na apostołów, w dni świąt parafialnych i przed sakramentem Chrztu Świętego. Małe poświęcenie wody może być sprawowane również przed przystąpieniem do poświęcenia domu, świątyni i innych miejsc oraz rzeczy. Obecny rytuał poświęcenia wody ustalony został w IX wieku i zawarty jest w Trebniku.

Wielkie Poświęcenie wody,

odbywa się dwukrotnie, w przeddzień święta Bohojawlenija (Objawienia Pańskiego, Chrztu Pańskiego) i w dniu święta. Pierwsze poświęcenie odbywa się w świątyniach, natomiast drugie – jeśli jest to możliwe – na rzece lub większym, naturalnym zbiorniku wodnym. Rytuał wielkiego poświęcenia wody jest obszerniejszy niż małego poświęcenia. Czytane są trzy paremije, Apostoł i Ewangelia. W wielkiej ektenii znajdują się liczne prośby, aby Bóg zesłał na wodę błogosławieństwo Jordanu, aby woda stała się darem uświęcenia, wybawienia od grzechów, uzdrowieniem dla dusz i ciał. W modlitwie na poświęcenie wody kapłan wzywa: Welyj jesy, Hospody … (Wielki jesteś, Panie, i wspaniałe dzieła Twoje ( … ). Sam przeto, królu miłujący ludzi, przyjdź i dziś przez zstąpienie Świętego Twojego Ducha, uświęć wodę tę). Kapłan czyni w wodzie znak krzyża przy śpiewie troparionu: Wo Jordani kreszczajuszczusia Tebi Hospody. Poświęcona w dzień Chrztu Pańskiego woda jest zabierana do domów i spożywana z wielką pobożnością. Wodą tą święci się domy, zagrody i cały dobytek, a w trudnych chwilach nieszczęścia lub choroby spożywa się ją z wiarą w Bożą pomoc i łaskę udzielaną za jej pośrednictwem.

Chrzest Pański (Bohojawlenije)

Święto ustanowione zostało na pamiątkę chrztu Jezusa Chrystusa w rzece Jordan opisanego przez trzech Ewangelistów (Mt 3,13-7; Mk 1,9-11; Łk 3,21-22). Święto należy do nieruchomych, wielkich, dorocznych świąt i obchodzone jest 6/19 stycznia. Przez trzydzieści lat Jezus Chrystus pozostawał nieznany, mieszkając w Nazarecie galilejskim,gdzie, wg Ewangelisty, czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i ludzi (Łk. 2,52). W piętnastym roku panowania cesarza Tyberiusza nad brzegami Jordanu wystąpił Jan, który głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów (Łk 3,3). Przychodziły do niego tłumy, a wszyscy pytali – co mają czynić? Prorok wzywał do nawrócenia, do duchowej przemiany i oczyszczenia. Wielu zastanawiało się, czy aby Jan nie jest Mesjaszem, lecz on odpowiadał: Ja was chrzczę wodą, lecz idzie mocniejszy ode mnie … On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem (Łk 3,16). Wraz z innymi przyszedł nad Jordan Jezus Chrystus, żeby także przyjąć chrzest. Jan powstrzymywał Go czując się niegodnym chrzcić Jezusa Chrystusa, lecz Ten odpowiedział: Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe. A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na Niego. A głos z nieba mówił – Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie (Mt 3,15-17). Według nauki św. Jana Damasceńskiego, Jezus Chrystus przyjął chrzest nie dlatego, że potrzebował oczyszczenia, był bowiem bez grzechu, lecz aby uświęcić wodę i dać nam przykład do naśladowania. Uczynił to także, by objawić tajemnicę Trójcy Świętej i pokazać, że do nowego Królestwa łaski nie wejdzie żaden nieczysty i nieochrzczony. Chrzest Pański z dawien dawna nazywany jest „dniem oświecenia. Obecność Ducha Świętego przejawiła się w rozświetleniu Jordanu. Stąd także u Ojców Cerkwi chrzest zwany jest „oświeceniem”, a w starożytności w przeddzień święta dokonywano chrztu katechumenów, podczas którego zapalano wiele świateł i który sam jest duchowym oświeceniem. Św. Jan Złotousty pisał o tym wydarzeniu: „Pragnę, umiłowani, świętować i radować się, bo święty jest ten dzień oświecenia”.

Istota święta wyraża troparion święta:

„Wo Jordani krieszcza­juszczusia Tebi, Hospody,Trojczeskoje jawysia pokło­nienije. Rodyteliw bo hłasswiditelstwowasze Tebi,wozlublennaho Tia Synaimienuja i Duch w wydi ho­łubyni izwistwowasze sło­wese utwerżdenije,jaw­lejsia, Chryste Boże i mir proswiszczej, sława Tebi”.

Tłum: „Gołębie wypuszczane podczas poświęcenia wody kreszczeńskiej Panie, gdyś przyjmował chrzest w Jordanie, objawiła się chwała św. Trójcy, albo­ wiem głos Ojca świadczyło Tobie, nazywając Cię umi­łowanym Synem, a Duch w postaci gołębicy potwier­dzał prawdziwość słów. Chryste Boże, Któryś obja­wił i oświecił świat, chwała Tobie”.

Bractwo Młodzieży Prawosławnej w Lubinie. 




Świąteczne życzenia z okazja Święta Bożego Narodzenia.

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia pragnę złożyć wszystkim wiernym prawosławnej Cerkwi najserdeczniejsze życzenia, aby   przeżywanie tajemnicy narodzin Pana naszego Jezusa Chrystusa – Zbawiciela Rodzaju Ludzkiego, prowadziło nas do refleksji nad prawdą o Bogu Wszechmogącym, który jest Drogą, Miłością i Życiem. Zgodnie z Tradycją Świętą, poprzez uczestnictwo w okresie postu filipowego, każdy  z nas rozpoczął własną duchową drogę do Betlejem, prawdziwego spotkania Boga z człowiekiem. Oto bowiem na świat przychodzi Syn Boży, nasz Pan Jezus Chrystus, Zbawiciel, dla pokrzepienia ludzkich serc i zbawienia rodzaju ludzkiego. Niech ta prawda inspiruje i oświeca nasze myśli, słowa i uczynki w każdym nadchodzącym dniu Nowego 2024 Roku.

Na środku prawosławnych świątyń zobaczymy Ikonę Bożego Narodzenia, a w  niej będziemy odnajdywać Słowa Ewangelii. Przypomni nam ona o Mędrcach, którzy  przybyli, aby wysławiać Nowonarodzonego. Przypomni o Pasterzach, którzy z pokorą i bojaźnią  przyszli do Tego, przed którym kłania się cała przyroda i stworzenie. Postawi ona także jedno ważne pytanie. Jak my dziś nauczyliśmy się wysławiać  Nowonarodzonego Jezusa Chrystusa? Jak człowiek w dzisiejszym świecie potrafi przygotować się na spotkanie z Bogiem? Radość przeżywania świąt Bożego Narodzenia zatem niech towarzyszy nam w każdym dniu naszego życia, albowiem Chrystus Bóg zstąpił do nas, zamieszkał pośród nas i stał się jednym z nas dla naszego zabawienia.

Niech miłosierny Bóg, Nowonarodzony Jezus Chrystus obdarzy nas w te święta błogosławieństwem, radością, wiara i miłością, a kolejny Nowy Rok 2024 niech będzie czasem pokoju na całym świecie.

Chrystus się rodzi! Wychwalajcie Go!

ks. prot. Bogdan Repeła




Świąteczna akcja charytatywna prawosławnej młodzieży dla hospicjum w Lubinie.

Z inicjatywy Bractwa Młodzieży Prawosławnej, działającej przy Parafii Prawosławnej Świętej Trójcy w Lubinie, w dniach od 15.12.2023r. do dnia 24.12.2023r. prowadzona jest akcja charytatywnej dla lubińskiego hospicjum. Pierwsza pomoc od prawosławnej młodzieży dla osób przebywających pod opieką hospicjum trafiła już dziś. Zaangażowana młodzież pragnie w ten sposób wyrazić chrześcijańską miłość wobec bliźnich.  W tym miejscu pragniemy z całego serca podziękować także naszym parafianom, za okazaną pomoc i wsparcie.

Zarząd BMP w Lubinie.

 




Święto Braci Górniczej w Lubinie

Święto Braci Górniczej w Lubinie

Pierwsze odkrycie rudy miedzi w marcu 1957r. w regionie Lubina spowodowało napływ ludności do pracy w Zakładach Górniczych KGHM, w tym także wielu prawosławnych wiernych wysiedlonych na ziemie zachodnie w 1947r. mieszkańców regionu Dolnego Śląska, którzy rozpoczęli wówczas swoją działalność w kopalni na różnych szczeblach powierzonych stanowisk. Od tego momentu dla wielu prawosławnych rodzin 4 grudnia stał się dniem szczególnie wyjątkowym. W liturgicznym wymiarze pozostawał on zawsze dla górników dniem jednego z dwunastu wielkich świąt roku liturgicznego Święta Wprowadzenia do Świątyni Przenajświętszej Bogarodzicy, a z drugiej strony od tego momentu wpisywał się w harmonogram Święta Braci Górniczej, powszechnie nazywanym Barbórką. Tradycyjnie, każdego roku Brać Górnicza aktywnie bierze udział w uroczystościach świątecznych, Świętej Boskiej Liturgii, zanosząc modlitwy do swojej Niebiańskiej Patronki Świętej Barbary z podziękowaniem za wstawiennictwo i opiekę w trudach codziennej, nierzadko niebezpiecznej pracy. Warto wspomnieć, że spośród wielu zawodów to właśnie górnicy bezpośrednio stykają się z żywiołami natury, cechuje ich odwaga i poświęcenie, ale nade wszystko wiara, bo tylko ona pozwala zrozumieć z czym muszą się zmierzyć każdego dnia w wykonywanym zawodzie. Nie przypadkowym jest również górnicze przywitanie w kopalni: „Szczęść Boże”, bo słowa te są nie tylko przywitaniem, ale również modlitwą i prośbą do Stwórcy o bezpieczną pracę i szczęśliwy powrót do własnych domów i rodzin. Wśród najczęstszych życzeń kierowanych do Braci Górniczej są życzenia tylu wyjazdów, co zjazdów, a ponad to nieustanne wstawiennictwo Świętej Barbary Patronki Stanu Górniczego.

Tegoroczne centralne obchody barbórkowe zaplanowano na 1 grudnia br. Rozpoczęły się w Akademią Barbórkową, która odbyła się w Centrum Kultury Muza w Lubinie, podczas której w ceremonii wręczenia odznaczeń państwowych i wyróżnień jubileuszowych odznaczono i uhonorowano pracowników KGHM S.A Polska Miedź. Wspólnie odśpiewano Hymn Państwowy Mazurka Dąbrowskiego oraz Hymn Górniczy, a następnie odczytano listy gratulacyjne, od władz państwowych. Życzenia dla Braci Górniczej oraz władz KGHM Polska Miedź S.A złożyli również Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy Jerzy, Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński, Prawosławny Ordynariusz Wojskowy oraz Ksiądz Biskup pomocniczy Diecezji Legnickiej Piotr Wawrzynek. W tegorocznej uroczystości udział wzięli posłowie Krzysztof Kubów, Wojciech Zubowski, europarlamentarzystka Anna Zalewska, samorządowcy, dyrektorzy oddziałów KGHM, szefowie spółek Grupy KGHM Polska Miedź S.A   Następnie wyróżnieni górnicy otrzymali honorowe szpady i kordziki górnicze – symbol honoru, wolności i górniczej godności.  Barbórka to czas podziękowań za pracę i zaangażowanie załogi oraz wsparcie okazane przez mieszkańców i sąsiadów Polskiej Miedzi. Górnicze tradycje są bardzo ważne dla KGHM i całej społeczności Zagłębia Miedziowego. Wiele emocji i wzruszeń towarzyszy m.in. ceremonii skoku przez skórę czy pochodowi Lisa Majora, gdy wszyscy mieszkańcy mogą poczuć się częścią górniczej braci. Zapraszam do wspólnego świętowania i dzielenia się tymi pięknymi doświadczeniami – powiedział Tomasz Zdzikot, prezes zarządu KGHM Polska Miedź S.A.

Uroczysta Akademia Górnicza tradycyjnie rozpoczęła centralne obchody barbórkowe w sercu zagłębia miedziowego. Podczas uroczystości w Centrum Kultury „Muza” w Lubinie, zasłużeni pracownicy KGHM otrzymali złote, srebrne i brązowe medale nadane przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Wręczono kordziki za jubileusz 45, 40, 35 i 30-lecia pracy dla KGHM Polska Miedź S.A. Górnikom, którzy świętowali 25-lecie zawodowej pracy, stare strzechy wręczyły honorowe szpady górnicze. W sumie wyróżniono i uhonorowano 60 osób. Medal złoty i srebrny za długoletnią służbę otrzymało 20 pracowników, 30 górnikom wręczono honorowe szpady górnicze, 10 osób zostało wyróżnionych pamiątkowymi kordzikami jubileuszowymi.

-Dziękuję wszystkim pracownikom KGHM za bardzo dobry rok. Osiągnęliśmy rekordowe wyniki finansowe i produkcyjne. Przeprowadziliśmy niezwykle istotne i kluczowe inwestycje dla rozwoju naszej spółki, jak choćby połączenie dwóch kopalni, uruchomienie szybu GG1 Głogów Głęboki Przemysłowy, planujemy kolejną dużą inwestycję – budowę szybu GG2. Jeszcze raz dziękuję wszystkim za ten rok, gratuluję wyróżnionym i odznaczonym – powiedział Tomasz Zdzikot, prezes spółki KGHM Polska Miedź S.A.

Po zakończeniu Akademii ulicami Lubina odbył się pochód Lisa Majora z ceremonia skoku przez skórę, symbolu przyjęcia młodych adeptów do braci górniczej. Tradycją każdego roku podczas Święta Braci Górniczej jest symboliczne przekazanie klucza do bram miasta, co w tegorocznych obchodach uczynił Wiceprzewodniczący Rady Miejskiej w Lubinie, p. Tomasz Górzyński, składając także życzenia górnikom z okazji ich święta. Na zakończenie uroczystości tradycyjnie odbyła się centralna górnicza biesiada.

W poniedziałek 4 grudnia wczesnym rankiem mieszkańcy Lubina mieli okazję podziwiać ubraną w galowe stroje orkiestrę górniczą, która w dzień Święta Braci Górniczej dźwiękami instrumentów wzywała swoich przełożonych do świątecznych uroczystości. Następnie o godz. 9:00 w Lubinie rozpoczęły nabożeństwa w intencji Braci Górniczej i ich rodzin. Tegorocznej Świętej Boskiej Liturgii dla Dolnośląskiej Prawosławnej Braci Górniczej przewodniczył Jego Ekscelencja, Najprzewielebniejszy Jerzy, Ordynariusz Diecezji Wrocławskiej i Szczecińskiej, Prawosławny Ordynariusz Wojskowy w Parafii Prawosławnej Świętej Trójcy w Lubinie.  U progu Świątyni Władykę przywitał Komitet Górniczy w osobach Mariana Szkurata, Ireneusz Szpytko i Adama Herbuta, którzy w słowach powitania podziękował Ekscelencji za przybycie na świąteczne uroczystości Barbórki, za duchową opiekę i modlitwę za cały Stan Górniczy. Górnicy wręczyli Władyce także górniczy upominek. Następnie słowa powitania i podziękowania za przewodniczenie w świętej Boskiej Liturgii oraz modlitwę za cały Stan Górniczy skierował do Ekscelencji kapelan Dolnośląskiej Prawosławnej Braci Górniczej, proboszcz lubińskiej parafii ks. prot. Bogdan Repeła.  Powitał dostojnych gości oraz wszystkich zebranych na tegorocznym barbórkowym święcie, w szeczególności: Dyrektora ds. Pracowniczych KGHM Polska Miedź S.A O/ZG Polkowice-Sieroszowice Pana Łukasza Wereszczyńskiego, Dyrektora ds. Produkcji O/ZWR w Lubinie Pana Rafała Pępkowskiego, Dyrektora ds. Finansowych Huty Miedzi Cedynia, Pana Bogdana Droździaka, Doradcę Gabinetu Ministra Kultury, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Pana Mateusza Powązkę oraz Poczty Sztandarowe Oddziału Zakładu Hydrotechnicznego KGHM Polska Miedź S.A  w Lubinie i Oddziału Centralnego Ośrodka Przetwarzania Informacji KGHM Polska Miedź S.A w Lubinie oraz media społecznościowe TV KGHM Polska Miedź S.A  Po komendzie wprowadzenia Pocztów Sztandarowych ks. prot. Bogdan Repeła poprosił Jego Ekscelencję Arcybiskupa Jerzego o przewodniczenie w nabożeństwie. Władyka w homilii skierowanej do wiernych i Braci Górniczej przybliżył szczególny wymiar życia liturgicznego, tak bardzo potrzebny dla każdego chrześcijanina, na istotę życia sakramentalnego, naszej obecności w Świętej Boskiej Liturgii i Eucharystii. Przybliżając święto Wprowadzenia do Świątyni Przenajświętszej Bogarodzicy podkreślił jego ponadczasowy charakter, ukazując na Rodziców Matki Bożej, Joachima i Annę, Ich oddanie i zaufanie Bogu, wiarę, pokorę i mądrość. Łaskę jaką otrzymali poprzez trwanie w ufności wobec Stwórcy oraz pragnienie wypełniania bożych przykazań w swoim życiu, a właściwie pełne oddanie się woli Bożej. Podkreślił jak ważny jest dla nas i całego kraju trud codziennej pracy Górników, prosił aby nie zapominali o codziennej modlitwie i zaufaniu do swojej niebiańskiej Patronki Świętej Barbary. Podkreślił jak ważną cechą każdego górnika jest wiara, szczególnie w obliczu potęgi żywiołów z którymi spotykają się na co dzień w wykonywanych obowiązkach. Jak budujące są słowa przywitania a zarazem modlitwy górników „Szczęść Boże” rozpoczynających dzień pracy, aby z Bożą pomocą zakończyli ją zawsze szczęśliwie wracając pełni sił do swych rodzin. Zakończenie tegorocznych uroczystości święta miało podniosły charakter jeszcze z jednego powodu, odznaczenia Pana Mateusza Powązki przez Jego Ekscelencję Arcybiskupa Jerzego najwyższym odznaczeniem Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego w Polsce, Orderem Św. Równej Apostołom Marii Magdaleny III Stopnia za pracę na rzecz ratowania dziedzictwa kulturowego Prawosławnej Diecezji Wrocławskiej i Szczecińskiej. Na zakończenie uroczystości Władyka jeszcze raz podziękował wszystkim za wspólną modlitwę życząc Bożego Błogosławieństwa i wyraził nadzieję na kolejne spotkanie z Bracią Górniczą w przyszłym roku. Ks. Bogdan Repeła, proboszcz lubińskiej cerkwi na zakończenie podziękował także Ekscelencji za przewodniczenie w tegorocznych uroczystościach górniczego święta, a wszystkim zebranym i całemu Górniczemu Stanowi złożył najserdeczniejsze życzenia, zdrowia oraz wszelkiej pomyślności i opieki Świętej Barbary w całym roku, przekazując na pamiątkę wszystkim zebranym nowowydany przez lubińską parafię Akatyst do Świętej Barbary, z prośbą o modlitwę, aby wstawiennictwo i opieka Świętej zawsze towarzyszyły w trudach codziennej pracy. Podziękowania skierowano także dla chóru parafialnego za piękny śpiew i ogromny wysiłek włożony w przygotowanie święta na czele z panią dyrygent Anną Andrianow.  Dopełnieniem było zaproszenie wszystkich na wspólną agapę, a także na  przyszłoroczne centralne uroczystości barbórkowe do Lubina.

Tegoroczne uroczystości barbórkowe były też okazją, do przyjęcia zaproszenia, skierowanego do Jego Ekscelencji, Arcybiskupa Jerzego, na wspólne świąteczne śniadanie barbórkowe, tradycyjnie organizowane w dniu święta Braci Górniczej przez Zarząd KGHM Polska Miedź S.A w Lubinie. Parafia Prawosławna Świętej Trójcy w Lubinie wyraża wdzięczność KGHM Polska Miedź S.A za patronat nad świętem Dolnośląskiej Prawosławnej Braci Górniczej.

Szczęść Boże Braci Górniczej,                                                                                                                                                                Niech żyje nam Górniczy Stan!

Ks. prot. Bogdan Repeła

Prawosławny Kapelan Górnictwa

 

Lubin, 4 grudnia 2023r.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 




Nowa publikacja – Akatyst do Świętej Wielkiej Męczennicy Barbary.

Z wielką radością oddajemy do rąk wiernych Akatyst ku czci świętej wielkiej męczennicy Barbary, patronki Stanu Górniczego.

Powstanie po II wojnie światowej na ziemiach odzyskanych Polski Parafii Prawosławnej pw. Świętej Trójcy w Lubinie nierozerwalnie wiąże się z przesiedloną ludnością wyznania prawosławnego wraz z jej duchowieństwem na tereny ziem zachodnich Rzeczypospolitej w 1947 roku w tzw. akcji „Wisła”. Wysiedlenie ludności z Łemkowszczyzny i Chełmszczyzny spowodowało, że duchowieństwo, jak dobrzy pasterze, zaczęło organizować Cerkiew i skupiać wokół siebie wiernych na ziemiach, na które została przesiedlona prawosławna ludność. To im parafianie zawdzięczają teraz, że mogą kontynuować wiarę przodków – dzięki ich staraniom i trosce o dobro Cerkwi, a tym samym o przyszłość. Dziś mają piękne świątynie, często odbudowane, wyremontowane, w których kontynuują swoją tradycję. Nic nie przychodziło łatwo, ludzie zdeterminowani wiarą wkładali wiele wysiłku, czasem tytanicznej, ogromnej pracy, aby mogły powstawać parafie na terenach dotąd im nieznanych. Tak również było w Lubinie. Pierwsze odkrycie rudy miedzi w marcu 1957r. w regionie Lubina spowodowało napływ ludności do pracy w Zakładach Górniczych KGHM, w tym także wielu prawosławnych wiernych wysiedlonych na ziemie zachodnie w 1947r. mieszkańców regionu Dolnego Śląska, którzy rozpoczęli wówczas swoją działalność w kopalni na różnych szczeblach powierzonych stanowisk. Od tego momentu dla wielu prawosławnych rodzin 4 grudnia stał się dniem szczególnie wyjątkowym. W liturgicznym wymiarze pozostawał on zawsze dla górników dniem jednego z dwunastu wielkich świąt roku liturgicznego Święta Wprowadzenia do Świątyni Przenajświętszej Bogarodzicy, a z drugiej strony od tego momentu wpisywał się w harmonogram Święta Braci Górniczej, powszechnie nazywanym Barbórką, nierozerwalnie związaną z czcią Świętej wielkiej męczennicy Barbary, którą w sposób szczególny Brać Górnicza uwielbiła i obrała za swoją niebiańską orędowniczkę przed Bogiem.

W żywocie świętej odnajdujemy wiele przekazów dotyczących wznoszenia się Barbary ku świętości. Jej ogromny bagaż doświadczeń, cierpień, prześladowań, ale nade wszystko ufności Bogu, a przez to nieustanna Boża Opatrzność w drodze ku zbawieniu.  Z wiarą i uwielbieniem Boga w Trójcy Świętej Jedynego dostąpiła Łaski u Boga.  W jednym z opisów czytamy jak święta uciekając przed prześladującym ją ojcem Dioskurem, doświadczyła pomocy Bożej, kiedy w ucieczce przed oprawcą rozstąpiła się przed nią skała i dziewczyna przeciskając się w szczelinie odnalazła schronienie, tym samym chroniąc się przed niechybną śmiercią. Święta Barbara poprzez Wiarę w Chrystusa pokazała zwycięstwo dobra nad złem. Specyfika górniczej pracy wpisuje się w kontakt z żywiołami natury. Tylko wiara i ogromna pokora pozwalają przetrwać w warunkach absolutnie odmiennych do tych, które znane są w pracach na powierzchni ziemi. Nie przypadkowym jest również górnicze przywitanie w kopalni: „Szczęść Boże”, bo słowa te są nie tylko przywitaniem, ale również modlitwą i prośbą do Stwórcy o bezpieczną pracę i szczęśliwy powrót do własnych domów i rodzin. Wśród najczęstszych życzeń kierowanych do Braci Górniczej są życzenia tylu wyjazdów, co zjazdów, a ponad to nieustanne wstawiennictwo Świętej Barbary Patronki Stanu Górniczego. Dlatego też wiemy, że służba górnika wymaga powołania związanego z odwagą, męstwem, ale też i wiarą w Boga.

Tradycyjnie, każdego roku Brać Górnicza aktywnie uczestniczy w uroczystościach świątecznych zanosząc modlitwy do swojej Niebiańskiej Patronki Świętej Barbary z podziękowaniem za wstawiennictwo i opiekę w trudach codziennej, nierzadko niebezpiecznej pracy, którym przewodniczy Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy Jerzy, Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński, Prawosławny Ordynariusz Wojskowy, zanosząc modlitwy do Świętej Barbary za cały Stan Górniczy i ich Rodziny.

Akatyst do nabycia w Parafii Prawosławnej Świętej Trójcy w Lubinie.

 




Święto Braci Górniczej w Lubinie – Barbórka 2023r.

Z błogosławieństwa Jego Ekscelencji Najprzewielebniejszego Jerzego, Arcybiskupa Wrocławsko-Szczecińskiego Główny Komitet Organizacyjny Prawosławnej Braci Górniczej  w Lubinie ma zaszczyt zaprosić Prawosławną Brać Górniczą  na centralne uroczystości Święta Barbórki 2023r. do Parafii Prawosławnej Świętej Trójcy w Lubinie. Uroczystości w intencji Braci Górniczej i ich Rodzin rozpoczną się 4 grudnia 2023r. nabożeństwem Świętej Boskiej Liturgii, której przewodniczyć będzie Jego Ekscelencja, Najprzewielebniejszy Jerzy, Ordynariusz Diecezji Wrocławsko-Szczecińskiej.

Pierwsze odkrycie rudy miedzi w marcu 1957r. w regionie Lubina spowodowało napływ ludności do pracy w Zakładach Górniczych KGHM, w tym także wielu prawosławnych wiernych wysiedlonych na ziemie zachodnie w 1947r. mieszkańców regionu Dolnego Śląska, którzy rozpoczęli wówczas swoją działalność w kopalni na różnych szczeblach powierzonych stanowisk. Od tego momentu dla wielu prawosławnych rodzin 4 grudnia stał się dniem szczególnie wyjątkowym. W liturgicznym wymiarze pozostawał on zawsze dla górników dniem jednego z dwunastu wielkich świąt roku liturgicznego Święta Wprowadzenia do Świątyni Przenajświętszej Bogarodzicy, a z drugiej strony od tego momentu wpisywał się w harmonogram Święta Braci Górniczej, powszechnie nazywanym Barbórką. Tradycyjnie, każdego roku Brać Górnicza aktywnie bierze udział w uroczystościach świątecznych zanosząc modlitwy do swojej Niebiańskiej Patronki Świętej Barbary z podziękowaniem za wstawiennictwo i opiekę w trudach codziennej, nierzadko niebezpiecznej pracy. Warto wspomnieć, że spośród wielu zawodów to właśnie Górnicy bezpośrednio stykają się z żywiołami natury, cechuje ich odwaga i poświęcenie, ale nade wszystko wiara, bo tylko ona pozwala zrozumieć z czym muszą się zmierzyć każdego dnia w swoim zawodzie. Nie przypadkowym jest również górnicze przywitanie w kopalni: „Szczęść Boże”, bo słowa te są nie tylko przywitaniem, ale również modlitwą i prośbą do Stwórcy o bezpieczną pracę i szczęśliwy powrót do własnych domów i rodzin. Wśród najczęstszych życzeń kierowanych do Braci Górniczej są życzenia tylu wyjazdów, co zjazdów, a ponad to nieustanne wstawiennictwo Świętej Barbary Patronki Stanu Górniczego.

Zapraszamy Brać Górniczą z rodzinami oraz wiernych na Święto Braci Górniczej – Barbórkę 2023. Uroczystości barbórkowe rozpoczną się wspólną modlitwą,  Świętej Boskiej Liturgii,  w poniedziałek 4 grudnia 2023r. o godz. 8:30. w Parafii Prawosławnej Świętej Trójcy w Lubinie.

Główny Komitet Organizacyjny Prawosławnej Braci Górniczej w Lubinie.

Szczęść Boże Braci Górniczej, Niech żyje nam Górniczy Stan!  




Warsztaty pisania Ikon w Lubinie

Parafia Prawosławna Świętej Trójcy w Lubinie w dniach 16-21 października 2023r. była organizatorem XVI edycji warsztatów Ikonograficznych, w których udział wzięło 15 osób przybyłych z województw dolnośląskiego i podkarpackiego. Było to kolejne duchowe radosne doświadczenie, współpraca z ludźmi głębokiej wiary, miłujących Boga Wszechmogącego, którzy pragną rozwijać w sobie dar pokory i modlitwy, a wszystko to dzięki teologii Ikony i warsztatów prowadzonych przez o. Pawła Zabrockiego. Wszystkim uczestnikom życzymy Błogosławieństwa Bożego w drodze duchowej doskonałości w pisaniu Ikon.